Hele dag Genova

We ontbijten rustig in ons prettige appartement en borduren een beetje tot we tegen tienen op weg gaan om de stad te verkennen. We weten al dat ze uit een waanzinnige hoeveelheid zeer nauwelijks steegjes en straatjes bestaat en zullen er velen doorkruisen en zo nu en dan ondanks een behoorlijke detail kaart compleet de weg even kwijt raken. De zon dringt hier nauwelijks door en dus geen enkele noord/zuid orientatie.  Maar goed om te beginnen gewoon naar de San Lorenzo een klein eindje omhoog langs onze eigen straat.  De voorgevel staat in de stijgers ,maar meteen is duidelijk dat zwart witte marmeren strepen de boventoon voeren. Hij is werkelijk zeer indrukwekkend,begonnen in 12e eeuw en het interieur in de 17e eeuw zeer barok verder aangepast.  We vervolgen onze weg naar het palazzo Ducale,  de zetel van de oppermachtige doges van Genua. Direct bij de ingang staan de resten van 2 kolossale standbeelden, de linkse Andrea Dorea, als Romeinse veldheer. Er blijkt een grote tentoonstelling over Rubens in Genova te zijn  . Zeer de moeite waard, met veel goede( zelfs in het Engels teksten) over hem en zijn contacten en omringende   schilders. Ik schiet er de " nodige" foto's,zie de foto's 🤪🤪

  We klimmen nog meer enorme trappen op en  komen  op de sublieme Piano Nobile  met fresco's en dalen dan weer af naar de wereld van de gewone stervelingen  op weg naar de chiesa del Gesu. Daar hangt nl ook een belangrijke Rubens, die hij in opdracht van de stad hier schilderde, besnijdenis van Jesus als hoofdaltaar stuk. De kerk is  wel heel erg barok ,ik vind de catgedraal veel mooier. Dan over een  groot plein met  aan de ene kant de trompe l'oeil geschilderde gevel van het palazzo Ducale en aan de andere kant het art Nouveau beurs gebouw. Het kan verkeren in zo'n stad, naar de 12e eeuwse stads poort. Porta Soprano. Dan is het even zoeken om de stegen en steegjes te vinden naar de via Garibaldi, waar zich een hele rij 16e en begin 17e eeuwse stads paleizen bevinden.   We drinken er  klein kopje koffie en gaan het Palazzo Rosso in. Alle beveiligers zijn ongelofelijk behulpzaam als ze me met stok zien binnen komen en ons onmiddelijk naar de liften dirigeren. In 1 zaal biedt zelfs een allerliefst suppoost mevrouwtje mij,haar nog warme,  stoeltje aan om rustig de schilderijen te bekijken. De enorme schilderijen collecties,zeer Italiaans, boeien ons niet heel erg, maar gelukkig blijken er in dit enorme paleis ooit 2 broers te hebben gewoond, ze lieten het bouwen1675 ( gebobbeld wie er op welke piano Nobile mocht wonen) en toe  broer 1 overleed liet de overlevende op de 2e , het schitterend stucken en met fresco's beschilderen, veel trompe l'oeil,  daar waren ze hier werkelijk dol op.    Op de 4e verdieping,heeft in 1955 de museum directeur gewoond en die heeft daar op uiterst smaakvolle wijze een appartement laten verbouwen. Ik zou er morgen willen gaan wonen.  Dan hebben er een lunch verdiend en zitten heerlijk op pleintje vlakbij  en ik eet mijn eerste en vermoedelijk enige pizza van dit reisje. Mm.   Er zijn nu nog 2 palazzi te bezichtigen op ons, we zijn oude dames,  met heel veel korting verkregen kaartjes  

Helaas is er van de fraaie gebouwen weinig meer te zien, alle zalen zijn afgewerkt tot expositieruimten voor vele, voor mij niet erg aantrekkelijke ,enorme kerkelijke doeken. En dan blijkt er ineens een kostelijke verzameling aardewerk,  veel apothekers potten, een aan Paganini gewijde zaal en een prachtige kant collectie te zijn.        We lopen tenslotte via een paar prachtige  binnenplaatsen  de gebouwen weer uit. En dan moeten we terugweg door de steegjes naar de Via San lorenzo zien  te vinden. het is werkelijk bijzonder dat we, alle twee redelijke kaartlezers ondanks een detailkaart toch een keer de weg moeten vragen. Onderweg nog ontzettend veel schitterende façades in de meest smalle steegjes, het is een waanzinnige stad.  Thee thuis, een borrel op er  pleintje met fingerfood en heerlijk wijn, prociuto di parma en kaas thuis en een lang blog schrijven. Een schitterende dag